روبرو شدن با یکی از خطرناک ترین آلاینده های جهان به کمک مگس های سرکه
لینک وبسایت: مگس های سرکه که تحت مهندسی ژنتیک قرار گرفته بودند، توانستند یکی از خطرناک ترین آلاینده های جهان را تجزیه کنند.
به گزارش لینک وبسایت به نقل از ایسنا، دانشمندان استرالیایی ابزاری را برای اصلاح ژنتیکی حیوانات برای خنثی کردن متیل جیوه، آلاینده ای که برای سلامت انسان و حیات وحش بسیار خطرناکست و یکی از سمی ترین آلاینده ها در جهان شناخته می شود، کشف کرده اند.
به نقل از آی ای، اگر این یافته ها در سرتاسر جهان اجرا شوند، این پتانسیل را دارد که نحوه پاکسازی محیط را بطور کامل تغییر دهد. این مطالعه تاثیر مثبت زیست شناسی مصنوعی را نشان میدهد که می تواند بر انسان و حیات وحشی که با مسمومیت جیوه دست و پنجه نرم می کنند، اثر داشته باشد.
کیت تپر (Kate Tepper)، زیست شناس مصنوعی از دانشگاه مک کواری و نویسنده اصلی مقاله، می گوید: اینکه می توانیم از زیست شناسی مصنوعی برای تغییر ماهیت مضرترین شکل جیوه برای محیط زیست و تبخیر آن ازطریق یک حیوان استفاده نمائیم، جادویی است.
جیوه یک عنصر بسیار سمی است که خطرات قابل توجهی برای سلامتی خصوصاً برای رشد جنین و خردسالان خردسال به همراه دارد. قرار گرفتن در معرض آن می تواند بر سیستم عصبی، ایمنی و گوارش و همین طور ریه ها، کلیه ها، پوست و چشم ها تاثیر بگذارد.
مهندسی ژن مگس سرکه و گورخرماهی
متیل جیوه بسیار سمی است و با افزایش زنجیره های غذایی به تدریج تجمع می یابد و می تواند اثرات منفی طولانی مدتی بر سلامت عصبی و تولید مثلی حیوانات در همه گونه ها داشته باشد.
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض جیوه چه بوسیله استنشاق، بلع یا تماس پوستی می تواند منجر به اختلالات عصبی و رفتاری شود که علایم آن شامل لرزش، بی خوابی، از دست دادن حافظه، ضعف عضلانی، سردرد و اختلالات شناختی است. علاوه بر این، قرار گرفتن در معرض جیوه ممکنست موجب مشکلات کلیوی شود، از افزایش جزئی در سطح پروتئین ادرار گرفته تا نارسایی شدید کلیه.
این ترکیب بوسیله مواردی مانند استخراج غیرقانونی طلا و احتراق زغال سنگ آزاد می شود. این ترکیب خاص جیوه به آسانی توسط موجودات زنده جذب می شود و دفع آن بسیار دشوار است.
یک گروه تحقیقاتی، تغییراتی ژنتیکی در مگس های سرکه و گورخرماهی به وجود آورده اند تا آنها را قادر سازند، این آلاینده را به عنصر جیوه تجزیه کنند که سپس به عنوان یک گاز بی ضرر تبخیر می شود.
دکتر تپر می گوید: هنگامی که حیوانات اصلاح شده را آزمایش کردیم، متوجه شدیم که نه فقط کمتر از نیمی از جیوه در بدنشان باقیمانده است، بلکه بیشتر جیوه باقیمانده نیز به یک شکل زیستی خیلی کم خطرتری نسبت به متیل جیوه بود.
پژوهشگران توانستند این کار را با افزودن ژن های باکتری به دی ان ای مگس های سرکه و گورخرماهی انجام دهند که آنها را قادر به تولید دو آنزیم می کرد که با هم برای سم زدایی متیل جیوه کار می کردند.
اطمینان از ایمنی و کاربردهای آینده
بااینکه این یافته ها دلگرم کننده هستند، اما پژوهشگران تأکید می کنند که این فناوری هنوز نوپا است و برای تعیین مناسب بودن و کارآیی آن باید بیشتر مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.
این مطالعه هنوز در مراحل اولیه است و برای اطمینان از مؤثر بودن و کاملا ایمن بودن آن به آزمایشات گسترده نیاز است.
اگر آنها بتوانند با موفقیت مقیاس آنرا برای کاربردهای بزرگتر بالا برند، این رویکرد در زیست شناسی مصنوعی می تواند به عنوان یک راه مؤثر برای رفع آلودگی جیوه در اکوسیستم های سرتاسر جهان عمل کند.
منبع: لینك وبسایت
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب