حفره بزرگ لایه ازن این هفته بسته می شود
به گزارش لینک وبسایت محققان جوی اعلام نمودند حفره سال جاری در لایه محافظ ازن زمین که بزرگتر از قطب جنوب شده، در نهایت مقرر است این هفته بسته شود.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از روزنامه دیلی میل، لایه ازن همانند یک سپر، پرتوهای فرابنفش خورشید را جذب می کند. نبود این لایه به معنای این است که مقدار بیشتری از این تشعشعات پرانرژی به زمین می رسد که می تواند به سلول های زنده صدمه برساند.
لایه ازن بر اثر واکنش های شیمیایی ناشی از تأثیر انرژی خورشیدی بر محصولات جانبی مواد شیمیایی ساخت بشر که در اتمسفر باقی می مانند، تخلیه می شود. اندازه این حفره که در فصل تابستان در نیمکره جنوبی زمین شکل می گیرد، به میزان زیادی به شرایط آب و هوایی وابسته است و بر اثر سرما افزایش می یابد.
اما علیرغم این نوسانات طبیعی، کارشناسان انتظار دارند که این حفره در واکنش به محدودیت هایی که در سال ۱۹۸۷ بر مواد شیمیایی مخرب لایه ازن اعمال شد، تا سال ۲۰۵۰ به طور دائمی بسته شود.
حفره کنونی که به صورت غیرعادی بزرگ است، در مسیری قرار دارد که تنها چند روز کمتر از نمونه مشابه خود پارسال که طولانی ترین عمر ثبت شده این حفره را از سال ۱۹۷۹ داشت، دوام خواهد آورد. طبق گزارش مرکز پیشبینی های هوا در اروپا (ECMWF)، حفره سال جاری که وسعت آن به ۲۲.۷ میلیون کیلومتر مربع (۸۸ میلیون مایل مربع) رسید، نهمین حفره بزرگ لایه ازن بود که تا کنون ثبت شده است. این حفره همینطور سومین حفره لایه ازن در بیشتر از ۴۰ سال قبل خواهد بود که مدت زمان طولانی دوام آورد.
کارشناسان ECMWF گفتند، در واقع، این حفره در حداکثر وسعت آن به اندازه مجموع مساحت قطب جنوب و اروپا بود. در مقابل، حفره ۲۰۲۰ یازدهمین حفره بزرگ - با وسعت ۲۲.۵ میلیون کیلومتر مربع (۸.۷ میلیون مایل مربع)- بود. بزرگترین حفره لایه ازن با وسعت ۲۴.۳۴ میلیون کیلومتر مربع (۹.۴ میلیون مایل مربع) در سال ۱۹۹۸ به ثبت رسید.
«وینسنت هانری پچ»، مدیر سرویس «نظارت بر جو کوپرنیکوس» (CAMS)، اظهار داشت: هر دو حفره لایه ازن در قطب جنوب که در سال ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ شکل گرفتند، نسبتاً بزرگ بودند و مدت بسیار طولانی باقی مانند. این دو حفره پشت سر هم که بیش تر از حد معمول دوام آوردند، نشانه موثر نبودن پروتکل مونترال نیستند؛ چونکه بدون آن پروتکل، این دو حفره حتی بزرگتر هم می شدند.
تخریب لایه ازن برای نخستین بار توسط محققان در دهه ۱۹۷۰ شناسایی و مشخص شد که این تخریب بیشتر چیزی است که عوامل طبیعی مانند دما، آب و هوا و فوران های آتشفشانی ایجاد می کنند.
ازن حدود ۱۱ تا ۴۰ کیلومتر (هفت تا ۲۵ مایل) بالاتر از سطح زمین، در استراتوسفر وجود دارد. ازن یک سپر گازی است که مانند «کرم ضد آفتاب برای کره زمین» عمل می کند و اشعه فرابنفش مضر خورشید را که می تواند سبب صدمه چشمی، سرکوب سیستم ایمنی و سرطان پوست و هم صدمه به گیاهان و حیات دریایی شود، جذب می کند.
لایه اُزن پرتوهای پرانرژی فرابنفش را جذب کرده و آنها را به شکل پرتوهای فروسرخ درمی آورد و به سطح زمین می فرستد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب