ناسا با دوربین ۳۶ پیکسلی به اکتشاف فضا می رود
لینک وبسایت: ناسا در «ماموریت تصویربرداری و طیف سنجی اشعه ایکس»، یک دستگاه تصویربرداری را مورد استفاده قرار می دهد که سنسور تصویر آن 36 پیکسل است.
به گزارش لینک وبسایت به نقل از ایسنا، ناسا می خواهد ادامه اکتشافات فضایی را با رویه متفاوتی انجام دهد.
به نقل از تک کرانچ، «تلسکوپ فضایی جیمز وب» با تصاویر ۱۲۲ مگاپیکسلی خود که عمدتاً در فاصله ۱.۵ میلیون کیلومتری از زمین گرفته می شوند، پیشرفت هایی را در ستاره شناسی به وجود می آورد. تصاویر جیمز وب چشم گیر هستند. با این وجود، ناسا حالا رویکرد متفاوتی را در پیش گرفته است و می خواهد علم فضایی پیشگامانه را با ۳۶ پیکسل انجام دهد. این یک اشتباه تایپی نیست؛ ناسا می خواهد با ۳۶ پیکسل کار کند، نه ۳۶ مگاپیکسل.
«ماموریت تصویربرداری و طیف سنجی اشعه ایکس»(XRISM)، همکاری بین ناسا و «آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن»(JAXA) است. ماهواره این ماموریت، سپتامبر گذشته به مدار زمین پرتاب شد و از آن زمان تا حالا درحال جست وجوی کیهان بوده است تا به تعدادی از پیچیده ترین پرسش های علم پاسخ دهد. دستگاه تصویربرداری ماموریت که «ریسالو»(Resolve) نام دارد، دارای سنسور تصویر ۳۶ پیکسلی است.
«برایان ویلیامز»(Brian Williams) دانشمند پروژه XRISM در «مرکز پروازهای فضایی گادرد» ناسا اظهار داشت: ریسالو چیزی بیش از یک دوربین است. آشکارساز این دستگاه، دمای هر پرتو ایکس را که به آن برخورد می کند، اندازه می گیرد. ما ریسالو را طیف سنج میکروکالری متر می نامیم برای اینکه هر یک از ۳۶ پیکسل آن، مقادیر بسیار کمی را از گرمای ارسالی توسط هر پرتو ایکس دریافتی اندازه گیری می کنند و به ما امکان می دهند تا اثر شیمیایی عناصر تشکیل دهنده منابع را با جزییات بی سابقه ببینیم.
ریسالو که به آرایه ای از پیکسل های خارق العاده مجهز است، می تواند پرتوهای ایکس نرم را تشخیص دهد که دارای انرژی تقریباً ۵۰۰۰ برابر بیش از طول موج های نور مرئی هستند. تمرکز اصلی این دستگاه بر کاوش در داغ ترین مناطق کیهانی، بزرگ ترین ساختارها و پرجرم ترین اجرام آسمانی مانند سیاه چاله های کلان جرم است. به رغم تعداد محدود پیکسل ها، هر پیکسل در ریسالو قابل توجه است و می تواند یک طیف غنی را از داده های بصری تولید نماید که محدوده انرژی بین ۴۰۰ تا ۱۲ هزار الکترون ولت را در بر می گیرد.
ناسا می گوید، این دستگاه می تواند حرکت عناصر را درک کند و یک چشم انداز سه بعدی را عرضه نماید. گازی که به سمت ما حرکت می کند، انرژی را کمی بالاتر از حد معمول انتشار می دهد. این در حالیست که گاز درحال دور شدن، انرژی را کمی کمتر ساطع می کند.
این توانایی، روزنه های جدیدی را برای اکتشافات علمی باز می کند. به عنوان مثال، دانشمندان را قادر می سازد تا جریان گاز داغ را در خوشه های کهکشانی درک کنند و حرکت عناصر مختلف را در بقایای انفجارهای ابرنواختر به دقت مورد بررسی قرار دهند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب